بسیاری از افراد وقتی با کاهش تراکم یا ناهماهنگی در شکل ابروهای خود روبه‌رو می‌شوند، به دنبال راه‌حل‌هایی برای ترمیم یا بهبود ظاهر آن‌ها می‌روند. یکی از روش‌های محبوب در زمینه ابرو، کاشت ابرو است که به دلیل نتایج طبیعی و ماندگاری بالایش، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. تصور داشتن ابروهایی پرپشت، زیبا و دقیقاً متناسب با فرم چهره، برای بسیاری از افراد وسوسه‌انگیز است. اما آیا این فرآیند همیشه به سادگی و موفقیتی که در تبلیغات به نظر می‌رسد، همراه است؟ در ادامه مقاله به بررسی عوارض کاشت ابرو می‌پردازیم.
عوارض کاشت ابرو
حساسیت به مواد بی‌حسی
یکی از عوارض کاشت ابرو که گاه نادیده گرفته می‌شود، واکنش‌های آلرژیک به مواد بی‌حسی و داروهایی است که پس از عمل برای کاهش درد یا پیشگیری از عفونت تجویز می‌شوند. افرادی که سابقه حساسیت‌های دارویی دارند، ممکن است با علائم کهیر، قرمزی یا حتی تنگی نفس مواجه شوند. این ضررهای کاشت ابرو در صورتی که به‌موقع تشخیص داده نشوند، می‌توانند خطرات جدی‌تری مانند شوک آنافیلاکسی را به همراه داشته باشند. توصیه می‌شود پیش از اقدام به کاشت، تمامی حساسیت‌های دارویی با پزشک در میان گذاشته شود.
ایجاد جوش‌های زیرپوستی
در برخی افراد، تحریک ناحیه کاشت ابرو می‌تواند باعث فعال شدن بیش از حد غدد چربی پوست شود. این عارضه نه‌تنها به شکل جوش‌های زیرپوستی یا آکنه‌های دردناک نمایان می‌شود، بلکه در موارد شدید ممکن است منجر به ایجاد کیست‌های چربی گردد. این عوارض کاشت ابرو معمولاً در افرادی که پوست چرب دارند یا مستعد آکنه هستند، بیشتر دیده می‌شود. برای مدیریت این مشکل، استفاده از محصولات کنترل‌کننده چربی و رعایت دقیق توصیه‌های بهداشتی پس از کاشت ضروری است.
تغییرات عصبی در ناحیه ابروها
یکی از ضررهای کاشت ابرو که کمتر به آن اشاره می‌شود، آسیب به اعصاب ناحیه تحت درمان است. در حین انجام کاشت، ممکن است برخی از اعصاب کوچک آسیب ببینند که نتیجه آن می‌تواند شامل بی‌حسی یا احساس گزگز در ناحیه ابروها باشد. هرچند این حالت در بیشتر موارد موقتی است و طی چند ماه برطرف می‌شود، اما در برخی افراد ممکن است به‌طور دائمی باقی بماند و حس ناخوشایندی ایجاد کند.
رشد موهای زائد در نواحی ناخواسته
یکی از عوارض جالب و کمتر شناخته‌شده کاشت ابرو، رشد موهای زائد در مناطقی است که انتظار آن نمی‌رود. این اتفاق معمولاً زمانی رخ می‌دهد که فولیکول مو به اشتباه در جهت یا مکان نامناسبی کاشته می‌شوند و باعث رشد مو در زاویه‌های عجیب یا حتی در نواحی اطراف چشم‌ها می‌شوند. این ضررهای کاشت ابرو می‌تواند نیاز به روش‌های اصلاحی مانند لیزر یا الکترولیز برای حذف موهای زائد را افزایش دهد.
تأخیر در بهبود زخم‌ها و جای بخیه‌ها
هرچند کاشت ابرو یک فرآیند کم‌تهاجمی است، اما در برخی افراد زخم‌های ایجادشده دیرتر از حد انتظار بهبود می‌یابند. این مشکل می‌تواند به دلایلی مانند اختلالات انعقادی خون، مصرف سیگار یا بیماری‌های زمینه‌ای رخ دهد. چنین عوارض کاشت ابرو می‌تواند زیبایی نهایی را تحت تأثیر قرار داده و جای بخیه‌ها را برجای بگذارد. برای پیشگیری، لازم است فرد پیش از عمل از سلامت عمومی خود اطمینان حاصل کند و دستورالعمل‌های پزشک را رعایت کند.
رشد غیرطبیعی یا ضخیم‌شدن موها
یکی دیگر از ضررهای کاشت ابرو مانند ضررهای کاشت ریش، رشد غیرطبیعی موهای کاشته‌شده است. در برخی موارد، موهای ابرو به دلیل استفاده از فولیکول‌های سر یا دیگر بخش‌های بدن، ضخیم‌تر یا بافت متفاوتی دارند که به‌وضوح با بافت طبیعی ابروها ناسازگار است. این مشکل نه‌تنها ظاهر ابروها را غیرطبیعی جلوه می‌دهد، بلکه ممکن است نیاز به اصلاح یا تراشیدن مرتب آن‌ها داشته باشد.
نحوه مراقبت از کاشت ابرو
پس از کاشت ابرو، ناحیه تحت درمان باید تمیز و خشک نگه داشته شود. از شستشوی صورت تا چند روز پرهیز کنید و فقط با محلول‌های تجویز شده توسط پزشک به آرامی ابروها را تمیز کنید. این کار از عفونت جلوگیری می‌کند و به تثبیت فولیکول‌ها کمک می‌کند.
- پرهیز از لمس یا خاراندن: فولیکول‌های کاشته‌شده بسیار حساس هستند. از لمس کردن، خاراندن یا مالیدن ابروها اجتناب کنید تا از جابه‌جایی یا آسیب دیدن فولیکول‌ها جلوگیری شود.
- اجتناب از تعریق زیاد: تا چند هفته پس از کاشت ابرو، از ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌هایی که باعث تعریق شدید می‌شوند خودداری کنید. تعریق ممکن است فولیکول‌ها را تحریک کرده و احتمال عفونت را افزایش دهد.
- دوری از نور مستقیم خورشید: در معرض نور مستقیم خورشید قرار گرفتن می‌تواند باعث تحریک یا خشک شدن ناحیه کاشت شود. در صورت نیاز، از کلاه یا کرم‌های ضدآفتاب مناسب با مشورت پزشک استفاده کنید.
روش های کاشت ابرو
کاشت مستقیم مو( DHI): در این روش که مانند یکی از روش های کاشت مو است، فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده(معمولاً پشت سر) با استفاده از ابزارهای دقیق استخراج می‌شوند و مستقیماً در ناحیه ابرو کاشته می‌شوند. مزیت اصلی این روش دقت بالا و کاهش زمان جراحی است، اما نیاز به پزشک بسیار ماهر دارد.
روش استخراج واحد فولیکولی(FUE): فولیکول‌های مو به‌صورت تکی و با استفاده از دستگاه‌های میکرو از ناحیه اهداکننده برداشته می‌شوند. سپس این فولیکول‌ها در ناحیه ابرو کاشته می‌شوند. این روش کم‌تهاجمی است و جای زخم‌های بسیار کوچکی بر جای می‌گذارد.
روش نواری(FUT): نوار کوچکی از پوست حاوی فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده برداشته می‌شود و فولیکول‌ها به‌صورت جداگانه استخراج می‌شوند. اگرچه این روش زخم‌های کوچک‌تری به جا می‌گذارد، اما به دلیل جراحی پیچیده‌تر، دوران نقاهت طولانی‌تری دارد.
کاشت ابرو با لیزر: این روش نوین از لیزر برای باز کردن کانال‌های ناحیه کاشت استفاده می‌کند. اگرچه دقیق و سریع است، اما هزینه بیشتری نسبت به روش‌های سنتی دارد و هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد.
روش ترکیبی: این روش شامل ترکیبی از FUE و DHI است که برای افرادی که به تراکم بیشتری در ابروها نیاز دارند استفاده می‌شود. ترکیب این دو روش باعث بهبود نتایج و ماندگاری بیشتر کاشت می‌شود.
کاشت ابرو با میکروپیگمنتیشن: در این روش، از رنگدانه‌ها برای شبیه‌سازی موهای طبیعی ابرو استفاده می‌شود. این روش غیرجراحی است و بیشتر برای تکمیل کاشت یا در افرادی که نمی‌خواهند جراحی کنند، به کار می‌رود.
سخن پایانی
کاشت ابرو یکی از روش‌های محبوب برای ترمیم و بهبود ظاهر ابروها است، اما ممکن است با عوارضی همراه باشد. از جمله عوارض کاشت ابرو می‌توان به حساسیت به مواد بی‌حسی اشاره کرد که در افراد حساس ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک شود. تحریک غدد چربی و ایجاد جوش‌های زیرپوستی نیز یکی دیگر از مشکلات رایج است که به‌ویژه در افرادی با پوست چرب بیشتر دیده می‌شود. علاوه بر این، احتمال آسیب به اعصاب ناحیه تحت درمان وجود دارد که گاهی منجر به بی‌حسی یا احساس گزگز می‌شود.
از دیگر عوارض کاشت ابرو می‌توان به رشد غیرطبیعی موها یا رشد موهای زائد در نواحی ناخواسته اشاره کرد که ظاهر طبیعی ابروها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین، تأخیر در بهبود زخم‌ها یا باقی‌ماندن جای بخیه ممکن است در برخی افراد رخ دهد.
بدرخشید. 