بیماری زرد زخم چیست؟ زرد زخم، یکی از بیماری‌های پوستی رایج اما کم‌توجه‌شده، به عنوان یک عارضه پوستی سطحی و مسری شناخته می‌شود که بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد. با وجود ظاهر نسبتاً ساده این بیماری، تأثیرات آن بر روی پوست و سلامت عمومی فرد، می‌تواند عمیق‌تر و پیچیده‌تر از آنچه به نظر می‌رسد باشد. بیماری زرد زخم معمولاً در مناطقی از بدن پدیدار می‌شود که پوست دچار خراش، بریدگی یا حتی نیش حشرات شده باشد. علائم بیماری زرد زخم، عفونت باکتریایی ناشی از استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها است که در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، می‌تواند به سرعت گسترش یافته و با عفونت‌های جدی‌تری همراه شود.
بیماری زرد زخم چیست؟
این بیماری ناشی از عفونت باکتریایی است که به‌ویژه به‌وسیله باکتری‌های استافیلوکوک و استرپتوکوک ایجاد می‌شود. انتقال این بیماری از طریق تماس مستقیم با زخم‌های عفونی یا استفاده از وسایل مشترک مانند حوله و لباس صورت می‌گیرد. برای درمان آن معمولاً از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی استفاده می‌شود.
استافیلوکوک و استرپتوکوک در بیماری زرد زخم چیست؟
باکتری‌های استافیلوکوک
استافیلوکوک‌ها گروهی از باکتری‌های گرد(کوکسی) هستند که به‌صورت خوشه‌ای در زیر میکروسکوپ دیده می‌شوند. این باکتری‌ها به طور طبیعی در پوست و غشای مخاطی انسان‌ها وجود دارند و می‌توانند عفونت‌های مختلفی را ایجاد کنند. دو نوع مهم استافیلوکوک شامل استافیلوکوک اورئوس و استافیلوکوک اپیدرمیس هستند. استافیلوکوک اورئوس، به ویژه، می‌تواند عفونت‌های پوستی، عفونت‌های تنفسی، و حتی عفونت‌های شدیدتری مانند سپسیس را ایجاد کند. این باکتری‌ها به راحتی می‌توانند از طریق زخم‌های باز یا خراش‌های پوست وارد بدن شده و باعث عفونت شوند.
باکتری‌های استرپتوکوک
استرپتوکوک‌ها نیز گروهی از باکتری‌های گرد هستند که به‌صورت زنجیره‌ای در زیر میکروسکوپ مشاهده می‌شوند. این باکتری‌ها معمولاً در دهان، گلو و پوست وجود دارند. استرپتوکوک پیوژن و استرپتوکوک سوزیوس از جمله انواع مهم این باکتری‌ها هستند که می‌توانند عفونت‌های پوستی و تنفسی ایجاد کنند. استرپتوکوک پیوژن به‌خصوص در ایجاد عفونت‌هایی مانند گلودرد و زرد زخم شناخته می‌شود. این باکتری‌ها نیز می‌توانند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا یا از طریق زخم‌ها منتقل شوند.
انواع بیماری زرد زخم
این بیماری عموماً روی لایه‌های سطحی پوست پدیدار می‌شود و با علائمی چون زخم‌های کوچک و پر از چرک که معمولاً پوسته‌ای زردرنگ دارند و اطراف آنها ملتهب است،خود را نشان می‌دهد. زرد زخم به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:
- زرد زخم غیرتاولی: این نوع رایج‌ترین شکل زرد زخم است. در این نوع، زخم‌های کوچک، قرمز و عفونی روی پوست به‌وجود می‌آیند که معمولاً اطراف دهان و بینی دیده می‌شوند. این زخم‌ها به مرور زمان پوسته‌ای زرد یا عسلی به خود می‌گیرند.
- زرد زخم تاولی: این نوع بیشتر در نوزادان و کودکان خردسال دیده می‌شود. در این شکل از بیماری، تاول‌های بزرگ و پر از مایع روی پوست تشکیل می‌شود که ممکن است بترکد و زخم‌های دردناک و عفونی ایجاد کند.
زرد زخم بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با زخم‌های عفونی یا استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند حوله و لباس انتقال می‌یابد. این بیماری معمولاً در مناطقی از پوست رخ می‌دهد که آسیب‌دیده یا دچار خراشیدگی شده باشد، اما حتی می‌تواند روی پوست سالم نیز ظاهر شود.
درمان زرد زخم معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی مانند پمادهای ضد باکتری است. در موارد شدیدتر همانطور که در بالا اشاره شد، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی نیز تجویز کند. رعایت بهداشت فردی، شستشوی مکرر دست‌ها و اجتناب از تماس با زخم‌های آلوده می‌تواند به پیشگیری از شیوع زرد زخم کمک کند.
تفاوت قارچ پوستی با بیماری زرد زخم چیست؟
قارچ پوستی(قارچ پوستی چیست) و زرد زخم دو نوع عفونت پوستی هستند که توسط عوامل مختلف ایجاد می‌شوند. قارچ پوستی ناشی از عفونت قارچی است و به‌طور معمول نواحی مرطوب و گرم بدن مانند پاها، کشاله ران یا زیر بغل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم آن شامل ضایعات قرمز، خارش‌دار و دایره‌ای شکل است که اغلب پوسته‌پوسته می‌شوند. این عفونت از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا وسایل مشترک منتقل می‌شود و درمان آن با داروهای ضد قارچ انجام می‌گیرد.
در مقابل، زرد زخم یک عفونت باکتریایی است که معمولاً در کودکان رخ می‌دهد و از طریق باکتری‌های استافیلوکوک یا استرپتوکوک ایجاد می‌شود. این بیماری با زخم‌های کوچک، پر از چرک و پوسته‌ای زردرنگ اطراف دهان و بینی نمایان می‌شود و بسیار مسری است. زرد زخم از طریق تماس مستقیم با زخم‌های عفونی یا وسایل شخصی آلوده منتقل می‌شود و با آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی درمان می‌شود.
بیشتر بخوانید: بیماری ماکولار چیست؟
علائم بیماری زرد زخم چیست؟
زخم‌های کوچک و قرمز
اولین نشانه از علائم بیماری زرد زخم، ظهور زخم‌های کوچک و قرمز رنگ روی پوست است. این زخم‌ها معمولاً به صورت برجستگی‌های کوچک ظاهر می‌شوند که ابتدا ممکن است مانند گزیدگی‌های کوچک به نظر برسند. این ضایعات پوستی به سرعت رشد کرده و به تاول‌های پر از چرک تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها به‌ویژه در مناطق مرطوب و گرم بدن، مانند اطراف دهان و بینی یا حتی دست‌ها و بازوها، ظاهر می‌شوند.
تشکیل تاول‌های پر از مایع
یکی از ویژگی‌های شاخص زرد زخم، تشکیل تاول‌های پر از مایع یا چرک است. این تاول‌ها شکننده هستند و به راحتی پاره می‌شوند. پس از ترکیدن، مایع زردرنگی از آنها خارج می‌شود که بر روی پوست خشک شده و یک پوسته زرد یا عسلی رنگ به وجود می‌آورد. این پوسته‌ها ممکن است گسترش یابند و نواحی بیشتری از پوست را درگیر کنند.
پوسته‌های زرد یا عسلی
تشکیل پوسته‌های زردرنگ یکی از علائم بیماری زرد زخم است که ناشی از ترکیدن تاول‌ها و خشک شدن مایع چرکی آنهاست. این پوسته‌ها معمولاً ظاهری براق و چسبنده دارند و می‌توانند با گذشت زمان گسترش یابند. این ضایعات بیشتر در زرد زخم غیرتاولی مشاهده می‌شوند و از نشانه‌های کلیدی برای تشخیص این بیماری به شمار می‌آیند.
خارش و سوزش
زرد زخم معمولاً با خارش و سوزش همراه است. این خارش می‌تواند شدید باشد و فرد مبتلا را به خاراندن ضایعات پوستی ترغیب کند. خارش می‌تواند منجر به تحریک بیشتر پوست و گسترش عفونت به نواحی دیگر شود، زیرا باکتری‌ها از طریق تماس مستقیم با زخم‌ها یا خاراندن پخش می‌شوند.
تورم و التهاب
در نواحی اطراف زخم‌ها، التهاب و تورم مشاهده می‌شود. این تورم ممکن است باعث احساس ناراحتی در فرد مبتلا شود و گاهی اوقات حتی دردناک باشد. در موارد پیشرفته‌تر یا زمانی که زخم‌ها به درستی درمان نشوند، زرد زخم می‌تواند باعث تورم غدد لنفاوی در نزدیکی محل عفونت نیز شود.
روش درمان بیماری زرد زخم چیست؟
در کنار درمان‌های پزشکی، برخی روش‌های خانگی نیز می‌توانند به بهبود زرد زخم کمک کنند. یکی از این روش‌ها، استفاده از محلول نمکی برای شستشوی زخم‌ها و کاهش عفونت است. همچنین، استفاده از عسل طبیعی به‌عنوان یک ضدعفونی‌کننده طبیعی می‌تواند به تسریع بهبود و کاهش التهاب کمک کند. در نهایت، توصیه می‌شود از خاراندن نواحی مبتلا خودداری شود تا عفونت گسترش نیابد
سخن پایانی
بیماری زرد زخم چیست؟ یک بیماری پوستی سطحی و مسری است که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود و از طریق باکتری‌های استافیلوکوک و استرپتوکوک ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً در مناطقی از بدن که پوست دچار خراشیدگی یا نیش حشرات شده است، ظاهر می‌شود و با زخم‌های کوچک و چرکی که اغلب در اطراف دهان و بینی دیده می‌شوند، شناخته می‌شود. زرد زخم به دو نوع غیرتاولی و تاولی تقسیم می‌شود و بسیار مسری است. درمان آن معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی است و رعایت بهداشت فردی نقش مهمی در پیشگیری از آن دارد.
علائم بیماری زرد زخم چیست؟ شامل زخم‌های کوچک و قرمز، تاول‌های پر از مایع و تشکیل پوسته‌های زردرنگ است که با خارش و سوزش همراه هستند. این علائم ممکن است به سرعت گسترش یابند و باعث تورم و التهاب در نواحی اطراف زخم‌ها شوند. اگر زخم‌ها به موقع درمان نشوند، تورم غدد لنفاوی نیز ممکن است ایجاد شود. خارش ناشی از زرد زخم می‌تواند عفونت را به نواحی دیگر پوست منتقل کند و وضعیت بیمار را تشدید کند.
بدرخشید. 